فرش یکی از مهمترین تجهیزات گاها تزیینی است که ازقدیم ایام در خانه های ایرانی از آن استفاده می شود. در حال حاضر با توجه به گرانی انواع فرش ها مراقبت و نگهداری از آنها بیش از پیش ضروری به نظر می رسد. در صورت عدم مراقبت اصولی از فرش ، با گذشت زمان شاهد پوسیدگی قسمت های مختلف و در نهایت پارگی در فرش خواهیم بود.
ریشه های فرش در مقایسه با سایر قسمت های آن بیشتر در معرض آسیب قرار دارند و پود و گره در هم تنیده نشده که در مجاورت با خاک و آب و رطوبت است، بیشتر در معرض آسیب هستند. با توجه به نکاتی که تا اینجا گفته شد، لفافه دوزی ریشه های فرش باعث محکم شدن ریشه و جلوگیری از آسیب به آن می شود.
منظور از لفافه دوزی فرش این است که دو طرف و سر و ته فرش را با پارچه يا چرم می دوزند. به طور معمول، هنگامی كه فرشها در قسمتهای پررفت و آمد منزل یا هر مکانی پهن و استفاده شوند و احتمال داشته باشد که اطراف آن آسيب ببيند، يا هنگامی كه می خواهند حاشيه فرش هايی با تراکم بالا را صاف و محکم كنند آن را لفافه دوزی می كنند.
لفافه دوزی
همان طور که در بالا گفتیم، لفافه دوزی برای جلوگیری از آسیب فرش انجام می شود. نوع پارچه ای که برای این کار استفاده می شود، معمولاً متقال و یا برزنت است و گاهی اوقات در برخی مناطق از جاجیم های ماشین باف هم استفاده می شود. در این روش محافظتی ریشه های فرش را تا می کنند و داخل این پارچه قرار می دهند و سپس دو طرف پارچه را به ابتدای بافت کوک می زنند. جنس لفافه از پارچه کرباس یا بریزنت است و به راحتی هوا را در خود جریان می دهند.
لفافه دوزی در دو مورد انجام می شود:
۱- ریشه فرش هایی که در محل های پر رفت و آمد فرش شده اند .
در این حالت، برای از بین نرفتن ریشه ها و گلیم بافی فرش، از پارچه نسبتاً ضخیم مانند کرباس یا بریزنت در دو قسمت پایین و بالای فرش از پشت و رو می دوزند تا ریشه های فرش دیر تر از بین برود.
۲- لفافه دوزی در پشت فرش های موزه ای برای آویختن فرش انجام می شود.
برای انجام این نوع لفافه دوزی ابتدا لفافه را به اندازه طول و عرض فرش برش می دهند و سپس با نخ و سوزن مخصوص قسمتهایی از فرش را به ویژه اگر پارگی داشته باشد با نخ به پارچه می دوزند. توجه داشته باشید که فرش های فرسوده را نباید بدون لفافه دوزی آویزان کرد، زیرا این کار باعث وارد شدن صدمه و آسیب به فرش می شود.ا
